آدرس IP چیست؟ (بخش دوم)

آدرس IP چیست؟ (بخش دوم)

‌

در بخش قبلی  به معرفی آدرس IP پرداختیم. همانطور که گفته شد  در یک شبکه کامپیوتری هر یک از اعضا با آدرس IP مخصوص خود شناخته می‌شوند که با آدرس سایر اعضا متفاوت است. همچنین به معرفی دو نسخه رایج آدرس های IP یعنی نسخه های ۴ و ۶ پرداختیم و تفاوت های آن ها را بررسی کردیم. در این بخش IPهای داینامیک و استاتیک را با هم مقایسه می‌کنیم و دسته بندی های دیگری نظیر IP عمومی و خصوصی را معرفی می‌کنیم. با ما همراه باشید.

‌

IP داینامیک (Dynamic) و استاتیک (Static) چیست؟

یکی دیگر از دسته‌بندی‌های رایج در زمینه IP ها، دسته بندی آن ها به دو دسته داینامیک (پویا) و استاتیک (ثابت) است. این دسته بندی بر اساس زمان معتبر بودن آدرس IP صورت می‌گیرد.

در IP های داینامیک، هر بار که شما به شبکه متصل می‌شوید، شماره شناسایی شما در شبکه تغییر می‌کند. هر ISP تعدادی IP آدرس در اختیار دارد و این آدرس ها را در اختیار کاربران قرار می‌‌دهد. اطلاعات این نوع IP ها همان اطلاعات سرویس دهنده ای است که آدرس ها را خریده است و در اختیار کاربران مختلف قرار می‌دهد.

در مقابل IP های داینامیک IPهای استاتیک قرار دارند. این آدرس های IP در بازه های زمانی طولانی در اختیار سرور یا عضو شبکه قرار می‌گیرند و با قطع و وصل شدن ارتباط عوض نمی‌شوند. به این ترتیب برقراری یک ارتباط باثبات برای سایر اعضای شبکه که قصد اتصال به عضو مدنظر را دارند، ممکن می شود.  آی پی های استاتیک کاربردهای به خصوصی در اینترنت دارند. به عنوان مثال می‌توان به خدمات VOIP ، بازی های آنلاین و هر چیزی که نیاز به موقعیت یابی سریعتر در اینترنت دارد اشاره کرد. به دلیل ثابت بودن این IP ها شناسایی و ردیابی آن ها ساده تر خواهد بود. به همین دلیل این IP ها در معرض حمله های مخرب یا موارد امنیتی دیگر قرار دارند که این موضوع نیازمند رعایت مسائل امنیتی در سرور است.

IP های داینامیک و استاتیک در اصل هیچ تفاوتی با هم ندارند و تنها نوع کاربری و مدت استفاده از آنها باعث ایجاد تفاوت در آن‌ها میشود.

‌‌‌

IP معتبر و نامعتبر

دسته بندی دیگر آدرس های IP دسته بندی آنها به IP های معتبر و نامعتبر است. همانطور که از نام آنها مشخص است IP های معتبر IP هایی هستند که امکان استفاده از آنها در سطح شبکه وجود دارد. این شبکه می‌تواند هر نوعی از شبکه از جمله خصوصی یا عمومی باشد. در مقابل IP های نامعتبر IP هایی هستند که به هر دلیلی نمی‌توان از آن‌ها در سطح شبکه استفاده کرد. از جمله عللی که منجر به نامعتبر شدن یک آدرس IP می‌شوند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ‌آدرس های محفوظ یا Reserved Addresses

  به طور قراردادی برخی از آدرس های IP به منظور استفاده در شبکه های خصوصی در نظر گرفته شده اند. استفاده از آنها در شبکه جهانی وب ممکن نیست و این دسته از آدرس ها برای استفاده در اینترنت نامعتبر هستند.

‌

•  تداخل آدرس ها یا Address Conflicts

  دلیل دیگری که یک آدرس می‌تواند نامعتبر باشد وجود تداخل بین آنهاست. گفته شد که IP یک آدرس منحصر به فرد در شبکه است و دو عضو مختلف نمی‌توانند از یک IP یکسان در شبکه استفاده کنند. اگر یک IP قبلا برای وسیله‌ای در نظر گرفته شده باشد و آن وسیله هم به شبکه متصل باشد، نمی توان از آن IP برای اتصال وسیله ای دیگر به همان شبکه استفاده کرد. این اتفاق معمولا در شبکه های محلی که بازه محدودی از آدرس ها را در اختیار دارند اتفاق می افتد

‌

• سری های خاص، پیش فرض و آزمایشی

  برخی از آدس های IP به صورت قراردادی جهت اهداف خاصی در نظر گرفته اند و استفاده از آنها برای سایر موارد معتبر نیست. از جمله آدرسی که هر چهار قسمت آن صفر باشد یعنی ۰.۰.۰.۰ به عنوان Default Routing، آدرس هایی که سه قسمت آخر آنها صفر باشد به طور مثال ۱۹۲.۰.۰.۰ ،۱۷۲.۰.۰.۰ ،۱۲۸.۰.۰.۰ ،۱۰.۰.۰.۰ ،۱.۰.۰.۰ به عنوان Network Address، آدرس هایی که قسمت آخر آنها ۲۵۵ باشد به طور مثال ۱۹۲.۱۶۸.۱.۲۵۵ ،۱۲۸.۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵ ،۱.۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵ به عنوان Broadcast Address، آدرس هایی که قسمت اول آنها ۱۲۷ باشد به طور مثال ۱۲۷.۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵ ،۱۲۷.۰.۰.۰ به عنوان Loopback یا Self-testing Address و آدرس های سری ۱۶۹.۲۵۴.۰.۱ الی ۱۶۹.۲۵۴.۲۵۵.۲۵۴ به عنوان APIPA (مخفف Automatic Private IP Addressing) که یک قابلیت در سیستم عامل ویندوز است و در حالتی که امکان استفاده از DHCP فراهم نباشد به صورت خودکار به دستگاه های متصل به شبکه IP اختصاص می دهد.

‌‌‌

IP عمومی (Public) و خصوصی (Private) چیست؟

در پایان این مقاله دسته بندی دیگری را برای آدرس‌های IP معرفی می‌کنیم. در این دسته بندی آدرس ها به دو دسته IPهای خصوصی و IPهای عمومی تقسیم می‌شوند. بر اساس این دسته بندی هر آدرس IP که بتوان از آن در ارتباطات عمومی و اینترنتی استفاده کرد یک آدرس IP عمومی است و هر آدرسی که برای استفاده در شبکه های محلی یا خصوصی در نظر گرفته شده باشد یک آدرس خصوصی نامیده می‌شود.

‌‌

‌